Samozatrudnienie kierowców stanowi bardzo częstą formę świadczenia pracy. Polega na tym, że kierowca prowadzi działalność gospodarczą i zawiera z drugim przedsiębiorcą (przewoźnikiem) umowę o świadczenie usług wykonywanych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Istotą więc samozatrudnienia jest wykonywanie pracy na własny rachunek.
W obrocie gospodarczym pewną normą stało się świadczenie usług przez kierowców w ramach samozatrudnienia, dla których ta forma zatrudnienia z pewnością jest mniej korzystna niż zatrudnienie na umowę o pracę, ale z drugiej strony firmy transportowe zatrudniając kierowców w ten sposób ograniczają koszty podatkowe i płatności ZUS.
Z uwagi na zmianę przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które obowiązują od 1 stycznia 2007 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176) tylko nieliczni przedsiębiorcy mogą, po nowelizacji, korzystać z tej formy. Zmiany w ustawie podatkowej dotyczą części zaliczania przychodów do źródła pozarolniczej działalności gospodarczej. Wprowadzono w art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulację która za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Źródło: http://www.4trucks.pl/wszystko-dla-kierowcow/przepisy-podatkowe-a-samozatrudnienie-kierowcow.html
