Okularów przeciwsłonecznych nie wliczysz do kosztów, nawet jeśli jesteś kierowcą

Odsłuchaj artykuł

Ten artykuł przeczytasz w 3 minuty

W okresie letnim dla kierowców,  którzy na potrzeby działalności swojej firmy przemierzają setki kilometrów okulary przeciwsłoneczne są niemal tak niezbęnym ekwipunkiem jak woda do picia. Innym przykładem są informatycy, którzy ze względu na charakter pracy spędzają wiele godzin przed monitorem komputera i którzy czesto są zobligowani do posiadania okularów korekcyjnych a jeśli nie, to przynajmniej do okularów chroniących ich oczy przed szkodliwym promieniowaniem.

Według ustawy wszystkie wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu i które są odpowiednio udokumentowane można zaliczyć do kosztów podatkowych. Wyjątki od tej reguły są zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okulary nie zostały w nim wymienione, co pozwala wnioskować, że jeśli wykonywanie czynności związanych z firmą wymaga ich posiadania to można je swodobnie zaliczyć w koszt uzyskania przychodu. Fiskus i sądy wskazują jednak na brak wyraźnego związku między zakupem okularów a możliwością uzyskania przychodu i są tym samym jawnymi przeciwnikami tego typu praktyk.

„Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest zatem na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem generalną zasadą prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest ścisłe powiązanie kosztów ponoszonych przez podatnika z celem osiągnięcia przychodów, przy czym cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.” – interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27.01.2009 r., nr IPPB1/415-1312/08-2/EC.

Fiskus wyraźnie wskazuje na fakt, że oprócz wykorzystania okularów podczas wykonywania pracy, pracownik korzysta w nich także po godzinach, wyłącznie w celach osobistych. Idealnym przykładem jest historia radcy prawnego, który starał się zaliczyć wydatek poniesiony na okulary w koszt uzyskania przchodu, ze względu na dużą ilośc dokumentów, które musi każdego dnia czytać w związku z wykonywaną działalnościa. Zainteresowany akcenował również fakt, że korzysta z nich wyłącznie podczas pracy w kancelarii i w sądzie. Fiskus wystosowała kategoryczny sprzeciw i nie zezwolił na takie działanie, zgodnie z założeniem, że wydatki na ochronę zdrowia to wydatki o charakterze osobistym. Ponieważ w sytuacji wystąpienia wady wzroku, bądź w przypadku pogłebiania się tej wady zakup okularów jest wydatkiem koniecznym bez względu na to czy dana osoba prowadzi działalność gospodarczą, czy też nie. Zatem poniesienia takiego wydatku to ochrona wzroku a nie osiagnięcie przychodu z pozarolniczej działalnoci gospodarczej. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla, że zakup okularów nie ma ralnego wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług radcy prawnego.

 

źródło: gazetaprawna.pl

Autor: Bogumił Paszkiewicz