Praca kierowców poszczególnych typów ciężarówek czasami wymaga specyficznych umiejętności. Nie wystarczy samo prawo jazdy odpowiedniej kategorii, bo człowiek, który siada w kabinie autotransportera, ciężarówki ponadgabarytowej albo cysterny musi mieć jeszcze dodatkowe umiejętności.
Dla tych, którzy chcieliby pracować jako kierowca autotransportera podstawą jest oczywiście prawo jazdy kategorii C+E. – Kierowca musi też mieć poczucie odpowiedzialności za transportowany ładunek, ponieważ samochody to produkty o wysokiej wartości – mówi Mikołaj Mąka z firmy Wega-A, która jest operatorem logistycznym specjalizującym się w transporcie pojazdów. Bo choć firma ma ubezpieczenie ładunku, to jednak każde uszkodzenie powoduje wzrost kosztów polisy.
O skali tej odpowiedzialności najlepiej świadczą kwoty z polis ubezpieczeniowych.
– Przykładowo u nas jest to 5 mln euro na jeden wypadek – mówi Monika Niedbała z działu spedycji AFT Altmann Polska, firmy świadczącej usługi logistyczne i transportowe dla przemysłu samochodowego.
Wartość samochodów oczywiście zależy od modelu i producenta. Inna będzie przy transporcie limuzyn BMW, a inna gdy wiezione są fiaty panda. Można jednak przyjąć, że są to sumy od kilkuset do nawet kilku mln złotych. Dla porównania, gdy w ubiegłym roku w Mławie, gdzie zakład ma koncern LG, złodzieje ukradli naczepę tira z 430 telewizorami, wartość skradzionego sprzętu oszacowano na ok. 830 tys. zł.
Kierowca autotransportera musi także potrafić operować pokładami zabudowy, na której przewożone są samochody.
– Za załadunek oraz rozładunek aut odpowiedzialny jest kierowca. Załadunek polega na wjechaniu autem na zabudowę, a następnie zabezpieczeniu ładunku pasami oraz specjalnymi blokadami umieszczanymi pod kołami aut, które uniemożliwiają ich zjazd – tłumaczy Mikołaj Mąka.
W przypadku, gdy kierowca nie posiada odpowiednich kwalifikacji, czeka go kilkumiesięczne szkolenie.
– W naszej firmie nowy kierowca jeździ w trasy z instruktorem, który uczy go poprawnego wykonywania załadunku oraz rozładunku, a także zabezpieczenia pojazdów – dodaje Mikołaj Mąka.
Samochodowe puzzle
Czas załadunku i rozładunku samochodów z autotransportera jest różny. Tu wiele zależy od tego, czy w transporcie jest jeden model pojazdów, czy np. są to auta różnych marek i typów. – Dla kierowcy prostsza jest sytuacja, kiedy np. ma do przewiezienia same ople astry. Wtedy doświadczony pracownik jest w stanie załadować je na autotransporter w ciągu 40 minut – mówi Monika Niedbała.
W przypadku, gdy ładunek stanowią samochody różnych marek i gabarytów, wprowadzenie ich na pokłady jest już bardziej skomplikowane.
– Tu potrzebne jest logiczne myślenie, a cała operacja jest trochę jak układanie puzzli. Dlatego załadunek nawet doświadczonemu kierowcy może zająć do dwóch godzin – dodaje Monika Niedbała.
Kolejny element, który musi uwzględnić kierowca autotransportera, to specyficzne wytyczne dotyczące transportu, które podają poszczególne koncerny motoryzacyjne. To np. kwestia odległości pomiędzy poszczególnymi samochodami, która może być inna w przypadku transportu realizowanego na zlecenie BMW, Mercedesa czy Toyoty.
Przy rozładunku aut trudno jednoznacznie określić potrzebny czas – tu wiele zależy od tego, czy samochody mają być dostarczone w jedno albo więcej miejsc. Sprawa jest prosta, gdy przeciętny ładunek, czyli 8 aut tego samego modelu, ma dotrzeć do jednego odbiorcy. Wtedy rozładunek nie zabiera dużo czasu. Gorzej, gdy przewożone są auta różnej wielkości. Bardzo trudno jest wówczas ustawić je na platformach w takiej kolejności, która będzie odpowiadała kolejnym punktom rozładunku na trasie.
– Przeważnie jest tak, że kierowca ustawia auta tak, by jak najlepiej wykorzystać pojemność autotransportera. Może więc zdarzyć się, że gdy dojedzie do pierwszego miejsca rozładunku, będzie musiał zjechać trzema autami dla kolejnych odbiorców, by zostawić na miejscu czwarte, a potem załadować je z powrotem – tłumaczy Monika Niedbała.
Następna ważna kwestia, o której musi pamiętać kierowca autotransportera, to dopuszczalna wysokość załadowanego zestawu, która jest różna w różnych krajach. – Przykładowo we Francji nie ma górnego limitu wysokości, a już w Niemczech są to 4 metry. Policja lub kontrolerzy BAG (Bundesamt fur Guterverkehr – przyp. red.) przymkną oko na 5 cm wyższy autotransporter, ale nie więcej – dodaje Monika Niedbała.
Wysokość ma też wpływ na trasę. Zwykle kierowcy korzystają z nawigacji GPS dla samochodów ciężarowych, która wskazuje im drogę, na której nie będzie obiektów ograniczających przejazd autotransportera.
Istotne jest też racjonalne kierowanie ciągnikiem siodłowym.
– Tak jak w przypadku każdego innego samochodu, także podczas prowadzenia autotransportera wymagany jest oszczędny styl jazdy, tak by spalanie nie było za wysokie – mówi Mikołaj Mąka.
Ile zarobisz na autotransporterze?
Jeśli chodzi o system pracy, w jakim pracują kierowcy autotransporterów, to dużo zależy od wymagań klientów i długości trasy. – W naszej firmie kierowca w większości spędza weekend w domu, jednak jeżeli jest taka potrzeba, to zjeżdża do domu co drugi weekend, który jest wydłużony do 3 dni wliczając w to piątek – wyjaśnia Mąka.
Z kolei według danych TransJobs.eu, dość popularny w tej kategorii jest system 2 na 1.
– Zarobki na jakie może liczyć kierowca autotransportera zazwyczaj zawierają się w przedziale od 6,5 tys. do 10,5 tys. zł netto, w czym zawarte są już wszystkie dodatki – mówi Marcin Wolak z TransJobs.eu, innowacyjnej platformy, która pomaga pracodawcom w znalezieniu kierowców zawodowych o odpowiednich kwalifikacjach.
To generalnie odzwierciedlenie tego, że kierowcy z prawem jazdy kategorii ciągników siodłowych z naczepą zarabiają lepiej od kolegów z kategorią C i tych jeżdżących busami. Jak wynika z badań, przeprowadzonych przez TransJobs.eu wśród 2500 kierowców mediana zarobków (czyli wielkość przeciętna) wynosi dla grupy dysponującej prawem jazdy kategorii C+E wynosi 5 tys. zł netto. Dla porównania mediana zarobków kierowców busów to 3600 zł netto, a posiadaczy prawa jazdy kategorii C – 3200 zł netto. (Więcej o zarobkach kierowców zawodowych przeczytasz w raporcie).
Foto: Bartosz Wawryszuk