A artykułu dowiesz się:
- Co zmieniło się w Kodeksie Pracy
- O czym warto poinformować zatrudnionego kierowcę, by nie narazić się na kary
- Jakie dokumenty należy zachować na wypadek kontroli Państwowej Inspekcji Pracy
Fot. AdobeStock/M. Perfectti
Niedawna nowelizacja Kodeksu pracy wprowadziła nowe obowiązki dla pracodawców, którzy wysyłają kierowców w międzynarodowe trasy. Zmiany są skutkiem wdrożenia przez Polskę dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z 20 czerwca 2019 roku i dotyczą transparentnych oraz przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej.
A artykułu dowiesz się:
Przepisy te mają zapewnić kierowcom lepsze warunki zatrudnienia, dzięki jasnym wytycznym. Ustanawiają również podstawowe prawa w stosunku do każdego pracownika UE, zatrudnionego na umowę o pracę lub będącego w stosunku pracy określonym przez prawo, które obowiązują w danym państwie członkowskim.
Choć przepisy obowiązują już ponad dwa miesiące, to wiele firm transportowych nie jest świadoma ich istnienia. W przyszłości może skutkować to nałożeniem kar na przewoźników – za niedopełnienie obowiązków informacyjnych. A kary za brak informacji mogą sięgać nawet 30 tys. zł.
26 kwietnia 2023 roku Kodeks pracy rozszerzył się o nowe obowiązki informacyjne, leżące po stronie przewoźnika, które muszą być dopilnowane zanim pracownik zostanie wysłany w delegację za granicę.
– Wskazują one przede wszystkim, że przed wyjazdem pracownika do pracy lub w celu wykonania poleceń służbowych na terenie kraju UE lub poza granicami UE na okres dłuższy niż 4 tygodnie, pracodawca musi poinformować kierowcę w formie papierowej lub elektronicznej o miejscu wykonywania pracy, przewidywanym czasie jej trwania, walucie, w jakiej będzie wypłacane wynagrodzenie w momencie wykonywania pracy za granicą, a także przysługujących i określonych w prawie świadczeń pieniężnych lub rzeczowych za pracę oraz deklaracji w sprawie powrotu pracownika do kraju wraz z określeniem warunków – wyjaśnia Kamil Wolański, kierownik działu ekspertów w Inelo.
Art. 7 ust. 2 dyrektywy 2019/1152 mówi, że obowiązkiem państw członkowskich jest uświadomienie pracownika delegowanego, objętego dyrektywą 96/71/WE dodatkowo o elementach składowych wynagrodzenia. W tym celu do przepisów o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług został dodany nowy rozdział – “Obowiązki pracodawcy delegującego pracownika z terytorium RP“.
– Przewoźnicy muszą poinformować kierowcę delegowanego o szczegółach jego rozliczenia, a przede wszystkim przekazać informację o tym, ile wyniosło jego wynagrodzenie zgodnie z obowiązującym prawem w danym kraju. Co więcej, należy przekazać kierowcy to, do jakich dodatków związanych z delegowaniem ma on prawo, w jaki sposób są one wyliczane, a także jakie są ustalenia dotyczące zwrotu wydatków na poczet pokrycia kosztów delegacji – podróży, wyżywienia i zakwaterowania w sytuacji, gdy takie świadczenia są przewidziane przez prawo pracy, postanowienia regulaminów, statuty, układy zbiorowe prac lub inne porozumienia zbiorowe – tłumaczy Łukasz Włoch, główny ekspert ds. analiz i rozliczeń w Inelo.
Ekspert dodaje, że pracodawca powinien również przekazać kierowcy link do oficjalnej strony internetowej kraju, do którego kierowca został delegowany. Ważne jest to, aby strona zawierała informacje o warunkach zatrudnienia, którymi kierowca będzie objęty.
Szczegóły dotyczące wyjazdu można przekazać w formie elektronicznej lub papierowej, ale należy pamiętać o tym, aby pracodawca zachował potwierdzenie przekazania niezbędnych informacji swoim pracownikom.
– Kierowca powinien mieć także możliwość ich wydrukowania i zachowania. Warto jeszcze zaznaczyć, że jeśli nastąpi zmiana omawianych warunków zatrudnienia, to pracodawca zobowiązany jest do jak najszybszego przekazania danej wiadomości kierowcy, nie później niż w dniu, w którym taka zmiana ma do niego zastosowanie – dodaje Kamil Wolański.
Jeśli delegowany pracownik zabiega o udzielenie takich informacji, to jego postępowanie nie może być podstawą do niekorzystnego traktowania go w pracy, a tym bardziej nie może stać się przyczyną do wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bez wypowiedzenia przez pracodawcę delegującego pracownika z Polski.