TransInfo

Transport- jego warunki określi starosta

Ten artykuł przeczytasz w 5 minut
|

12.02.2010

Aby móc się poruszać po drogach publicznych samochodem lub innym pojazdem, który przekracza swymi rozmiarami dopuszczalne normy, trzeba się postarać o zezwolenie. Wydaje je starosta.

Na początku wyjaśnijmy, co to w ogóle jest pojazd nienormatywny. Definicja tego pojęcia znajduje się w przepisach ustawy o drogach publicznych (tekst jedn. DzU z 2007 r. nr 19, poz. 115 ze zm.).
Jak wynika z treści jej art. 4 pkt 25, jest to pojazd (lub zespół pojazdów), którego naciski na osi wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach ustawy o drogach publicznych, albo którego wymiary i masa wraz z ładunkiem (lub bez niego) są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach o ruchu drogowym.

Używając prostych słów: są to samochody (i nie tylko), które są za duże lub za ciężkie, aby mogły się poruszać po drogach publicznych – gminnych, powiatowych, wojewódzkich czy krajowych.

Cztery rodzaje dokumentów

Zasady wydawania zezwoleń określone zostały w ustawie – Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 108, poz. 908 ze zm.) oraz w rozporządzeniu ministra infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków i trybu wydawania zezwoleń na przejazd pojazdów nienormatywnych (DzU z 2004 r. nr 267, poz. 2660).

Zgodnie z art. 64 ust. 2 prawa o ruchu drogowym zezwolenia wydaje się na czas nieokreślony, na czas określony w tym dokumencie, a także na przejazd jednokrotny w wyznaczonym czasie i po wyznaczonej trasie.

 

Osobne zezwolenie wydawane jest również na jednorazowy przejazd po drogach krajowych w wyznaczonym czasie pojazdu nienormatywnego, który opuszcza terytorium Polski.

Kolejne ustępy omawianego artykułu określają również właściwe organy, które wydawaniem poszczególnych rodzajów zezwoleń się trudnią.

Są to: starosta, który wydaje zezwolenia na czas nieokreślony i określony, generalny dyrektor dróg krajowych i autostrad, który wydaje zezwolenia na jednokrotny przejazd wyznaczoną trasą i w wyznaczonym czasie, oraz naczelnik urzędu celnego – w przypadku pojazdów nienormatywnych opuszczających terytorium RP.

Dowód rejestracyjny do wglądu

Przede wszystkim, aby uprawnienie do poruszania się pojazdem nienormatywnym po drogach publicznych uzyskać, należy w tym celu złożyć wniosek.

Powinien on zawierać następujące dane wnioskodawcy: imię i nazwisko lub nazwę, adres lub siedzibę, numer telefonu i numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy oraz osoby wykonującej przejazd w jego imieniu, a także numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) lub numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL) wnioskodawcy oraz osoby wykonującej przejazd w jego imieniu, jeżeli zostały nadane.

Dodatkowo we wniosku podać należy markę, typ i numer rejestracyjny pojazdu.

Do wniosku wystarczy dołączyć kserokopię dowodu rejestracyjnego, przedstawiając jego oryginał do wglądu. W przypadku gdy wniosek dotyczy zezwolenia wydawanego na czas nieokreślony, podać należy również szerokość pojazdu.

Jeżeli natomiast ubiegamy się o pozwolenie wydawane na czas określony poza szerokością pojazdu, należy podać także jego długość (§ 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia). Uwaga! zezwolenie na czas określony starosta wydaje maksymalnie na 12 miesięcy.

Zezwolenie na przejazd na czas nieokreślony wydaje się na przejazdy po drogach publicznych pojazdu wolnobieżnego, ciągnika rolniczego lub pojazdu specjalnego, których szerokość nie przekracza 3,5 m, natomiast masa całkowita, naciski osi, długość i wysokość są normatywne.

Zezwolenie na czas określony wydaje się na przejazdy po drogach publicznych pojazdu, którego długość jest większa od dopuszczalnej, określonej w przepisach określających warunki techniczne pojazdów, nie więcej niż o 2 m, a szerokość nie przekracza 3,20 m, natomiast masa całkowita, naciski osi i wysokość są normatywne.

 
 

Trzeba ponieść koszty

Jak wynika z treści art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o drogach publicznych, korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za przejazdy pojazdów nienormatywnych. Ich wysokość określa art. 13c tej ustawy.

Jeżeli przejazdy te mają odbywać się na podstawie zezwolenia wydanego na czas określony, opłatę ustala się jako iloczyn liczby dni ważności zezwolenia i stawki opłaty dziennej, które wynoszą 10 zł i 5 zł odpowiednio za przekroczenie dopuszczalnej szerokości pojazdu i za każdy rozpoczęty 1 metr ponad dopuszczalną długość pojazdu.

Natomiast w przypadku zezwolenia wydanego na czas nieokreślony stawka opłaty wynosi 20 zł. Opłaty te ustala starosta przy udzielaniu zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego w drodze decyzji administracyjnej.

Wnioskodawca jest obowiązany uiścić je w terminie 14 dni do dnia, w którym decyzja ustalająca jej wysokość stała się ostateczna.

Grożą surowe kary

Za przejazd po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych bez zezwolenia określonego przepisami o ruchu drogowym lub niezgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu wymierza się karę pieniężną w drodze decyzji administracyjnej.

Karę ustala się za przekroczenie dopuszczalnej wielkości parametru pojazdu (długości, szerokości, ciężaru, nacisku osi). W przypadku przekroczenia dopuszczalnej wielkości więcej niż jednego parametru karę ustala się jako sumę wysokości kar z tytułu każdego przekroczenia.
Jeżeli przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi występują na kilku osiach pojedynczych lub osiach wielokrotnych pojazdu, karę ustala się jako sumę wysokości kar z tytułu każdego przekroczenia.

 

Pamiętajmy również o tym, iż w takim wypadku nie obowiązuje ograniczenie kwotą 30.000zł maksymalnego mandatu nakładanego przez inspektora ITD. W przypadku warzenia pojazdu wysokość mandatu nie ma ograniczenia.

 

 

 

Autor: Paulina Pożarycka

Źródło: http://www.rp.pl/artykul/432429_Warunki_transportu_okresli_starosta.html