Transport żywności stał się nową specjalnością także niektórych japońskich firm. W 1956 roku Shizu Torisu założyła firmą Fukuokaunyu, która specjalizowała się w przewozach ryb. Jej nazwa stanowiła połączenie nazwy prefektury (Fukuoka), w której była siedziba firmy, oraz słowa transport (unyu).
W 1957 roku wojska amerykańskie stacjonujące w Japonii ogłosiły przetarg dla firm cywilnych na przewozy ryb pomiędzy bazami. Wojsko wymagało transportu chłodniami, czego nie były w stanie zapewnić firmy japońskie, specjalizujące się w drobnicy i przewozach całosamochodowych.
Torisu zdecydowała się zainwestować w odpowiedni tabor. Kupiła ciężarówkę Minsei Diesel oraz chłodniczą zabudowę Yano Special Purpose Vehicle, która była wzorowana na amerykańskiej konstrukcji ze sprężarką ze złomowanej chłodni. Ciężarówka miała 8 ton ładowności i wtedy to był bardzo duży samochód. Gdyby z budową chłodni poszło źle, przewoźnik zbankrutowałby. Pojazd był gotowy dopiero pod koniec 1958 roku.
Lokalne władze nie chciały zarejestrować tak nietypowego pojazdu, ale ostatecznie firma Fukuokaunyu Reefer Service zaczęła działalność. Wkrótce władze zdały sobie sprawę ze znaczenia przewozów chłodniczych i w 1965 roku Agencja Nauki i Techniki zaczęła promować tego rodzaju firmy. W 1967 roku przedsiębiorstwo miało 120 chłodni.
Przewóz owoców morza oraz ryb wykonywany jest wyłącznie chłodniami i wraz z nowym rodzajem transportu narodziła się nowa specjalizacja nadwoziowa, produkcja chłodni. Marki takie jak Daikin (należący do Itochu), Kitamura lub Nippon Fruehauf znane są nie tylko z produkcji zabudów, ale i klimatyzacji oraz kontenerów chłodniczych.
Fot. Fukuokayuniu