Pierwsza autostrada w Niemczech została otworzona w sierpniu 1932 roku pomiędzy Kolonią i Bonn. Rząd Republiki Weimarskiej wysupłał pieniądze na ten projekt walcząc z wysokim bezrobociem, które w 1930 roku przekroczyło 3 mln osób i było dwa razy większe niż w 1928 roku. W 1932 roku bez pracy było 5,6 mln osób.

Pomysł prac publicznych podchwycił Hitler, który już w maju 1933 roku (dwa miesiące po objęciu władzy) ogłosił program budowy sieci szybkich dróg samochodowych łączących główne regiony kraju.

Program natychmiast wszedł w życie i jesienią 1934 roku prace toczyły się na 1500 km autostrad. Rozmach był tak duży, że dla zapewnienia rąk do pracy rząd stworzył obowiązkową dla młodzieży Służbę Pracy. Nadzorcą projektu Hitler uczynił Fritza Todta, pod którego ręką znajdowało się w największym nasileniu robót w 1936 roku 120 tys. ludzi.

Budowa autostrad w imponującym tempie

W 1936 roku do ruchu oddano niemal tysiąc kilometrów autostrad, w kolejnym ponad 900 km. W 1938 roku budowniczowie dróg osiągnęli rekordowe 1036 km. Rok później było to już tylko 255 km. Bardzo dobry okazał się też mimo wojny 1940 rok, gdy sieć autostrad wydłużyła się o 436 km. Bezrobocie zmalało w 1936 roku do 1,6 mln osób i w momencie wybuchu wojny zniknęło zupełnie.

Przedwojenny plakat propagujący niemieckie autostrady

Z planowanych 6900 km autostrad, Niemcy zbudowali do 1945 roku 3900 km, z tym, że do końca 1939 roku budowniczowie oddali do użytku 3300 km. Rząd wydawał 5 mld marek rocznie na prace publiczne. Kilometr autostrady kosztował do 5 mln marek, dziesięciokrotnie mniej od kilometr stałych umocnień na granicy z Polską.

W kolejnym odcinku Historii transportu w Trans.INFO:

O tym, dlaczego przewoźnicy w Stanach Zjednoczonych opracowali wymogi dla firm chcących działać w transporcie