Brak porozumienia ws. wyłączenia transportu z delegowania. Rada UE podzielona

Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami w 7 czerwca 2018 r., podczas obrad Rady UE, w Sekcji ds. Transportu, zostało przedstawione podsumowanie prac tego organu nad częścią Pakietu Mobilności, która dotyczy spraw socjalnych, w tym modelu delegowania w transporcie. Padło wiele konstruktywnych uwag o potrzebie inwestycji w infrastrukturę, racjonalnego podejścia do delegowania, elastyczności w sprawie noclegów w kabinach oraz powrotów kierowców do domu.

Z uwagi na znaczące rozbieżności między państwami członkowskimi nie udało się przyjąć żadnego stanowiska ogólnego w tej sprawie. Każde z państw przedstawiło swoje stanowisko postulując o dalsze prowadzenie negocjacji. Padło jednak wiele głosów rozsądku i wyraźnie widać znacznie wyższy poziom zrozumienia kwestii transportowych, niż było to w 2017 roku. Praca u podstaw, podobnie jak w Parlamencie Europejskim, daje pierwsze rezultaty.

Celem poszukiwania porozumienia, już wkrótce ma dojść do „konklawe” paryskiego Sojuszu Drogowego oraz Grupy Wyszehradzkiej. Dalsze rozmowy może już we wrześniu.

Wyłączenie transportu z delegowania podzieliło kraje Wspólnoty

Chcąc przybliżyć przebieg dyskusji, poniżej przedstawiamy zarys wybranych stanowisk prezentowanych przez Komisję Europejską oraz państw członkowskie, dotyczących społecznych aspektów Pakietu Mobilności.

Violetta Bulc, komisarz UE ds. transportu

Zgoda co do całego Pakietu Mobilności jest kluczowa, potrzebne są rozwiązania polityczne w zakresie kabotażu, noclegów w kabinie na bezpiecznym parkingu (w tym wytyczne TEN-T dot. bezpiecznych parkingów), powrotów do domu – pozwoli to zwalczyć zjawisko nomadycznych kierowców. Inteligentne tachografy – odejście od analogowych powinno nastąpić jak najszybciej, ale w realistycznym terminie (może 2026 r.). Komisja Europejska dostrzega brak kompromisu dotyczący delegowania. KE weźmie pod uwagę opcję braku zmian w zakresie rozwiązań dotyczących kabotażu, jako opcję kompromisową.

Szwecja

Celem są przepisy, które stworzą uczciwe warunki konkurencji oraz dobre warunki pracy dla kierowców. Potrzeba prostych przepisów do kontroli na poziomie europejskim, a nie krajowym. Jest wiele spraw szczegółowych do rozstrzygnięcia.

Rumunia

Nie chce wprowadzać fragmentacji, ani sztucznych ograniczeń dostępu do rynku. Należy wypracować wyważony dokument. Rumunia zwraca szczególną uwagę na kabotaż, delegowanie oraz nocleg w kabinach – należy pamiętać o geograficznym położeniu państw członkowskim przy tworzeniu regulacji.

Słowacja

Zmiany mogą poprawić status kierowców, a propozycje przepisów mogą także poprawić sytuację rynkową w transporcie. Konieczne jest jednak prawidłowe sformułowanie przepisów, gdyż ostateczną cenę zmian zapłacą konsumenci. Zmiany w transporcie są nieuniknione, ale nie ma zgody na szkody dla konkurencyjności rynków krajowych. Słowacja wyraża rozczarowanie impasem politycznym.

Słowenia

Potrzeba wielkiej odpowiedzialności politycznej by zakończyć debatę. Sektor musi mieć możliwości konkurowania, delegowanie nie jest akceptowalne z punktu widzenia celów polityki transportu. Ramy prawne nie powinny dopuszczać praktyk dyskryminacyjnych oraz nadmiernego obciążenia administracyjnego transportu czy też niejasności prawnych. Potrzebne rozsądne rozwiązania w sprawie odbywania odpoczynków w kabinach, by nie generować dodatkowych problemów.

Czechy

Brakuje parkingów, krajowe zasady prowadzą do fragmentacji rynku, a sytuacja się nie poprawia. Czesi wskazują dwa priorytety: wyłączenie transportu z zasad delegowania (na zasadach takich, jak  zaproponowała Komisja Transportu Parlamentu Europejskiego), oraz elastyczne podejście do odbioru odpoczynku.

Francja

Wyraża potrzebę promowania ochrony pracowników transportu w UE. Zwraca uwagę na ekologię oraz zwalczanie oszustw w zakresie tachografów.

Dania

Bardzo istotne są kwestie nieuregulowane, Dania popiera intencje wyrażone w Pakiecie Mobilności i chce egzekwowalnych przepisów, na bazie uczciwej konkurencji ze zwiększeniem ochrony pracowników transportu. Należy zwrócić uwagę na transport kombinowany, gdyż może prowadzić do nieuczciwej konkurencji.

Litwa

Docenia swobodę kierowców w wyborze miejsca odpoczynku. Konieczna jest skuteczna wymiana informacji, znoszenie obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorstw oraz inwestycje w infrastrukturę.

Finlandia

Potrzebna równowaga, większość przewoźników działa z pełnym poszanowaniem prawa, kabotaż jest istotny, nie potrzeba dodatkowych ograniczeń na rynku, potrzeba zwiększenia kontroli i współpracy. Na delegowanie trzeba spojrzeć rozsądnie – bez dodatkowych obciążeń administracyjnych, to prawo będzie wpływało na system przewozów na wiele lat. Warto skupić się na innych aspektach jak platooninig itp.

Polska

Potrzeba konstruktywnego podejścia do Pakietu Mobilności. Polska wyraża zaniepokojenie brakiem podejścia ogólnego tym bardziej z uwzględnieniem presji czasowej. Potrzebny jasny sygnał dla obywateli UE o sprawnym funkcjonowaniu Wspólnoty. Warto rozważyć kwestię pośrednictwa w przewozie towarów (wprowadzenie algorytmu celem bardziej sprawiedliwego rozliczenia między pośrednikiem a przewoźnikiem, by wyeliminować wygórowane opłaty pośredników).

Estonia

Wyraża zaniepokojenie brakiem kompromisu i apeluje do prezydencji o intensywne prowadzenie prac nad Pakietem Mobilności. Porozumienie winno być akceptowalne dla wszystkich. Nie można ograniczać funkcjonowania rynku wewnętrznego. W zakresie zakazu noclegu w kabinach – potrzebny kompromis, jak dopuszczenie odpoczynku na bezpiecznych parkingach.

Austria

Należy poszukiwać rozwiązań, by nie usztywniać stanowisk. Jeśli chodzi o Sojusz Drogowy oraz państwa Grupy Wyszehradzkiej (i wspierające) V4, proponuje specjalne konklawe – w małym gronie. Następnie przedstawienie propozycji kompromisowych do dyskusji dla pozostałych państw członkowskich.

Holandia

Potrzeba jasnych reguł unijnych, możliwych do egzekwowania oraz wprowadzenia inteligentnych tachografów, Nie popiera liberalizacji rynku kabotażu. Elastyczne przepisy w ramach odpoczynku nie mogą naruszać zasad bezpieczeństwa.

Włochy

Transport to kluczowy dla Europy sektor, zrównoważone ramy prawne powinny gwarantować równe, uczciwe zasady. Pozostaje kwestia regulacji kabotażu, konieczne wzmocnienie filaru socjalnego – praw kierowców.

Wielka Brytania

Postuluje zmniejszanie obciążeń administracyjnych, kluczowe jest bezpieczeństwo drogowe – czas prowadzenia pojazdów nie powinien być już zmieniany, nocleg w kabinie winien być rozwiązany pragmatycznie (w kabinie z dostępem do infrastruktury socjalnej). Brytyjczycy nie popierają okresu karencji między operacjami kabotażowymi.

Portugalia

Apeluje o konstruktywne podejście do Pakietu Mobilności – wprowadzenie jasnych w celu ułatwienia pracy przewoźnikom, a nie zwiększania obciążeń administracyjnych. Zwraca uwagę na specyfikę transportu w kontekście stosowania modelu delegowania w tej branży.

Węgry

Potrzebna jest równowaga przy pracach nad Pakietem Mobilności. Konstruktywne i funkcjonalne podejście do transportu jest niezbędne. Węgry apelują o zwołanie nadzwyczajnej Rady UE  Transportu w celu kontynuacji prac, a nie rozpoczynania negocjacji od początku. Zasady nie mogą być korzystne tylko dla jednej grupy państw członkowskich, zwłaszcza w świetle debat o przyszłości UE.

Niemcy

Popierają postulat pogłębionej dyskusji politycznej. Jest potrzeba ochrony pracowników, tych delegowanych, konieczne polepszanie warunków pracy kierowców (niskie warunki pracy to też zaburzanie konkurencji). Należy uregulować kwestię bezpiecznych parkingów.

Belgia

Wiele kwestii wymaga pogłębionej dyskusji, transport europejski to kluczowa branża integracji europejskiej, kluczowy sektor dla konkurencyjności gospodarki europejskiej, konieczna jest jednak poprawa warunków pracy kierowców. Konieczna jest sprawiedliwa konkurencja w UE.

Łotwa

Podkreśla istotne znaczenie sektora transportu dla gospodarki europejskiej. Nowe regulacje nie mogą pogarszać sytuacji kierowców, ani wprowadzać dodatkowych ograniczeń, obciążeń negatywne wpływających na funkcjonowanie rynku. Położenie geograficzne państw członkowskich winno być brane pod uwagę i nie może oznaczać ograniczeń w wykorzystaniu z rynku. Stosowanie delegowania do kabotażu też jest dyskusyjne.

Chorwacja

Obecne propozycje nie przyczyniają się do realizacji celów Pakietu, negatywnie postrzega kwestie delegowania w transporcie oraz części rozwiązań w aspekcie socjalnym, podkreśla potrzebę wypracowania akceptowalnego rozwiązania.

Bułgaria

Wyraża rozczarowanie brakiem kompromisu oraz przepisami dotyczącymi delegowania, które mogą prowadzić do bankructw przewoźników, ograniczania praw państw peryferyjnych.

Kolejne rozmowy po wakacjach

Państwa członkowskie planują powrót do rozmów we wrześniu br. Podczas obrad będzie raz jeszcze przedstawiony program prezydencji austriackiej, która od 1 lipca 2018 roku przejmuje prezydencję UE po Bułgarii. Prezydencja austriacka będzie kontynuować program uprzednich dwóch prezydencji (estońskiej i bułgarskiej), koncentrując się na takich projektach legislacyjnych jak m.in. delegowanie pracowników, Europejski Filar Praw Socjalnych oraz koordynacja systemów zabezpieczeń społecznych (m.in. kwestia zmian w procedurze wydawania zaświadczeń A1).

Fot. Trans.INFO