Incoterms 2020 – sprawdź, co zmieniło się w stosunku do Incoterms 2010

Incoterms – (International Commercial Terms) odzwierciedlają zasady wynikające z Konwencji ONZ dotyczącej Kontraktów dla Międzynarodowej Sprzedaży Dóbr podpisanej w Wiedniu 1980 r. Mogą być stosowane przez strony umowy sprzedaży przy obrocie dobrami materialnymi, ale nie są dla stron takiej umowy obligatoryjne. Z całą pewnością możliwość skorzystania z nich ułatwia profesjonalny obrót dobrami, w szczególności w przypadku importu i eksportu, gdyż ujednolica zasady, które prawo w różnych jurysdykcjach może regulować w odmienny sposób.

Co do zasady przewoźnicy i spedytorzy są wyłączeni ze stosowania reguł Incoterms. Z zakresie ich odpowiedzialności za wykonanie usługi transportowej mają zastosowanie przepisy szeroko pojętego prawa transportowego (Konwencji CMR i prawa lokalnego, w przypadku Polski – ustawy Prawo przewozowe). Niemniej działając w branży TSL warto jest  znać reguły Incoterms, by wiedzieć na jakich zasadach działają klienci zlecający przewozu.

Reguły określają , która ze stron umowy sprzedaży (nabywca, czy sprzedający) ponosi koszty przewozu, cła i ubezpieczenia towaru. Reguły Incoterms określają także kto ponosi odpowiedzialność i ryzyko transportu w ramach zawartego między jej stronami kontraktu sprzedaży.

11 podstawowych reguł

Incoterms były już wielokrotnie nowelizowane w celu dostosowania do aktualnych standardów i praktyk biznesowych. Przyjęto, że reguły handlowe powinny być weryfikowane co 10 lat. Ostatnio posługiwaliśmy się standardem Incoterms 2010, a od stycznia weszły w życie Incoterms 2020. 

W ramach Incoterms 2020 nadal istnieje jedenaście podstawowych reguł handlowych:

– EXW (EX Works; pol. „Z zakładu…”),

– FCA (Free Carrier); pol. „Dostarczone do przewoźnika…”),

– CPT (Carriage Paid To); „Przewóz opłacony do…”),

– CIP (Carriage and Insurance Paid To); „Przewóz i ubezpieczenie opłacone do…”),

– DAP (Delivered at Place); „Delivered at Place…”),

– DPU (Delivered at Place Unloaded); “Dostarczone do miejsca wyładowane…”),

– DDP (Delivered Duty Paid); “Dostarczone cło opłacone…”),

– FAS (Free Alongside Ship); „Dostarczone wzdłuż burty statku…”),

– FOB (Free On Board); „Dostarczony na statek…”),

– CFR (Cost and Freight); „Kosz i fracht…”),

– CIF (Cost Insurance and Freight); “Koszt ubezpieczenie i fracht…”),

Najważniejsze zmiany w Incoterms 2020

Zakres aktualnych zmian to:

– zmianie uległa kolejność proponowanych przez ICC reguł tak, że w Incoterms 2020 reguła DAP umieszczona została pozycję wcześniej, przed dotychczasową regułą DAT,

– zastąpienie dotychczasowych warunków DAT (delivery at terminal) warunkami DPU (delivery at place unloaded). Zasady pozostają te same, zmianie uległa jedynie nazwa. Ma to na celu uwydatnienie, że terminal nie jest jedynym właściwym miejscem dostarczenia towaru/przesyłki,

– zmiana reguły CIF poprzez wprowadzenie nowego sposobu ustalenia obowiązującego poziomu ochrony ubezpieczeniowej,

– modyfikacja reguły FCA – Incoterms 2010 przewidywały, że to sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia kupującemu dowodu dostawy towaru (dokumentu przewozowego). Incoterms 2020 uzupełnia to przewidując, że w sytuacji, w której to kupujący udzielił przewoźnikowi instrukcji, aby ten wystawił sprzedającemu dokument transportowy stwierdzający, że towary zostały załadowane, sprzedający jest obowiązany dostarczyć kupującemu taki dokument. Analogicznie, po stronie kupującego pojawia się obowiązek udzielenia przewoźnikowi wyżej wymienionej instrukcji, jeżeli wynika to z uzgodnień stron.

– inne, drobne zmiany „kosmetyczne” mające na celu uporządkowanie stosowanej klasyfikacji.

Więcej informacji na temat Incoterms 2020 jest dostępnych na stronie Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC).

Infografika: ICC