W ubiegłym tygodniu Centrum Dialogu Społecznego odbyła się międzynarodowa konferencja „Delegowanie pracowników w kontekście przepisów o swobodzie przemieszczania się i koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, 50 lat rozporządzenia 1612/68”. Jednym z istotnych elementów dyskusji, było podsumowanie toczących się prac nad unijnymi przepisami o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Na podstawie tych przepisów wydawane są m. in. zaświadczenia A1.
Obecni na konferencji przedstawiciele Komisji Europejskiej nie tylko skomentowali założenia zrewidowanej dyrektywy o delegowaniu pracowników, której ostateczny tekst został przyjęty 21 czerwca br., ale i przedstawili podstawowe informacje o Europejskim Urzędzie ds. Zatrudnienia. Urząd jest nową inicjatywą legislacyjną Komisji Europejskiej, która przez nową instytucję kontrolną chce wspierać egzekwowanie prawa unijnego. Instytucja ma wspierać krajowe organy kontrolne w m. in. prawidłowości delegowania pracowników. Są to kompetencje bardzo niejasne, na co zwrócili uwagę uczestnicy dyskusji.
TLP podkreśliło konieczność uwzględnienia specyfiki oraz problemów branży międzynarodowego transportu drogowego. Sama inicjatywa została krytycznie oceniona przez członków Sojuszu na rzecz Przyszłości Transportu, którego członkiem założycielem jest TLP. Sojusz wystosował w tej sprawie oficjalny apel do europosłów odpowiedzialnych za wskazaną inicjatywę.
Zwracamy także uwagę na politycznie uzgodnione zmiany w rozporządzeniu dotyczącym koordynacji systemów zabezpieczeń społecznych. Rozporządzenie reguluje między innymi kwestię wydawania zaświadczeń A1.
Zaświadczenia A1 – co zapisano w projekcie?
W zakresie delegowania pracowników oraz zaświadczeń A1 politycznie uzgodniono i wprowadzono do projektu:
– konieczność zarejestrowania pracownika w krajowym systemie ubezpieczeń społecznych na 3 miesiące przed delegowaniem go;
– wprowadzenie kryteriów weryfikacji miejsca prowadzenia rzeczywistej działalności (weryfikacja miejsca: podejmowania najważniejszych decyzji gospodarczych, wykonywania główne funkcji administracyjnych, zamieszkania głównych dyrektorów/zarządzających, zgromadzeń wspólników, przechowywania dokumentów administracyjnych i księgowych, transakcji finansowych, rejestrowania czasu pracy oraz wykonywania znaczącej ilości usług).
– definicję oszustwa (celowe działanie albo zaniechanie by uzyskać lub otrzymać świadczenia socjalne lub uniknąć zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne wbrew przepisom)
– możliwość poprawienia oraz wycofania wydanego zaświadczenia A1 ze skutkiem wstecznym.
W tym ostatnim pomyśle zaproponowano, aby w przypadku braku odpowiedzi na zastrzeżenia instytucji zagranicznej lub niepełnej odpowiedzi (wg. standardów opracowanych przez Komisję Europejską), instytucja zagraniczna mogła działać tak, jakby zaświadczenie A1 nie było nigdy wydane. W przypadku istotnego i nierozwiązanego sporu między instytucjami państwa przyjmującego i wysyłającego w sprawie zasadności wydania zaświadczeń A1, spór może być rozstrzygnięty przez komisję administracyjną powołaną do monitoringu ww. przepisów.
Śledzimy dalszy tok tworzenia przepisów. Są one obecnie w uzgodnieniach między instytucjami UE.