Historia transportu – odc. 34. O tym, dlaczego górki rozrządowe były zbyt kosztowne dla kolei

Ten artykuł przeczytasz w 4 minuty

Koleje, mając monopol na transport lądowy, przewoziły towary na wszystkie odległości. Pociągi wyjeżdżające z fabryk trafiały na tzw. górki rozrządowe, gdzie kolejarze rozdzielali je. Z głośnym hukiem uderzających w siebie wagonów formowały się nowe składy, które  kierowane były na miejsce docelowe.

U celu, na kolejnej górce rozrządowej, były rozformowane, aby podstawić wybrane wagony na bocznice odbiorców. System był kosztowny, czasochłonny i powodował straty w postaci zniszczonych wstrząsami towarów.

Elisha Lee, wiceprezes kolejowej spółki Pennsylvania System, stwierdził w 1921 roku, że nie obawia się konkurencji ciężarówek.

Najprawdopodobniej będą one funkcjonować na krótkich odległościach i koleje natychmiast na tym skorzystają finansowo, bo nie będą musiały zajmować się niedochodowymi przewozami na bliskie odległości, do których niezbędne są kosztowne w utrzymaniu terminale” – mówił wówczas Lee.

Przykładem był terminal w Cincinnati, który tylko w jednym roku uwolnił do przewozów dalekodystansowych 66 tys. wagonów kolejowych. To pozwoliło wyeliminować 300 tys. operacji rozrządowych, przyspieszyło dostawy o 52 godziny i zmniejszyło nakłady pracy o połowę dzięki uniknięciu przeładunków.

Fot. Ben Brooksbank/Wikipedia

W kolejnym odcinku Historii transportu w Trans.INFO:

O tym, jak został złamany kolejowy monopol

Historia transportu – zobacz poprzednie odcinki:

Tagi