Odsłuchaj ten artykuł
Historia transportu – odc. 105. O tym, dlaczego w Europie utworzono Transfrigoroute
Ten artykuł przeczytasz w 5 minut
W chłodnictwie Amerykanie byli o krok przed innymi rynkami. W Stanach Zjednoczonych już w 1959 roku pojawiły się pierwsze agregaty chłodnicze napędzane silnikiem diesla, który był nawet pięciokrotnie trwalszy od benzynowego i mógł pracować przez 25 tys. godzin. Jednak to w Europie narodził się międzynarodowy standard przepisów regulujących przewozy chłodnicze. Stało się tak za sprawą zrzeszenia Transfrigoroute.
Już w lipcu 1952 roku IRU zostało poproszone o stworzenie organizacji zrzeszającej przedsiębiorców specjalizujących się w przewozach w temperaturze kontrolowanej, wzorowanej na powołanej w 1949 roku kolejowej organizacji Interfrigo. Uważano, że lepiej, aby było to stowarzyszenie przedsiębiorców, a nie organizacja międzynarodowa.
W 1955 roku pod auspicjami IRU została powołana przez przewoźników chłodniczych z dziewięciu krajów Transfrigoroute Europe, z siedzibą w Bernie. Krajami założycielami były wiodące przedsiębiorstwa z: Austrii, Belgii, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, RFN, Szwajcarii i Włoch. Wkrótce dołączyli do nich przedsiębiorcy ze Szwecji. Prezesem został prezes IRU Paul Schweitzer, zaś pierwszym zadaniem stało się przygotowanie standardów konstrukcyjnych nadwozi chłodniczych.
Transfrigoroute dominowało w rynku przewozów chłodniczych
Członkowie Transfrigoroute Europe reprezentowali trzy czwarte rynku przewozów w temperaturze kontrolowanej i z biegiem lat mieli coraz więcej do przewożenia. Produkcja jaj w Europie Zachodniej wzrosła w 1960 roku i wyniosła 3,4 mln ton, o 42 proc. więcej niż w 1951 roku. W tym samym czasie w Europie Wschodniej produkcja powiększyła się o 44 proc. do 2,3 mln ton. Dla masła wzrosty sięgnęły 29 proc. – do 1,8 mln ton dla Europy Zachodniej i 45 proc. dla Wschodniej do 1,3 mln ton. Eksport stanowił jednak niewielki odsetek produkcji. Dla takich firm jak powstały w 1958 roku Pekaes, przewozy żywności stanowiły poważną część przychodów.
W 1976 roku Transfrigoroute Europe obejmowała 1175 firm członkowskich. W 1982 roku zmieniła nazwę na Transfrigoroute International, gdy przyjęła pierwszych członków z Afryki Północnej, a łącznie liczyła 1700 członków.